کلی حرف دارم. ولی حرررف. متن نیست. حرفه.
سلام من فاطمه‌م و اولین باره تو زندگیم دوست دارم به جای نوشتن حرف بزنم. بالاخره داره پوسته ی درونی شکافته میشه! و این خوبه ولییی هنوز جرعتشو ندارم! و حس میکنم حرفامم حرف جالبی نیست که مثلا بخوام تو چنلم بذارم یا استوری! چون صرفا از روزمرگیم میخوام بگم. از اتفاقاتی که تجربه کردم و میکنم و حس های روزمره ای که دارم. احتمالا با یه دوست صمیمی این چیزا رو بگی خیلی بهتر باشه.. چون هم خصوصین هم جالب نیست به صورت عمومی هر چیزی رو بگی! ولی برای گفتنشون به دوست صمیمی هم عادت ندارم! حس میکنم اگه برای یه نفر بگم، توقع برام پیش میاد و انتظار دارم که اون شخص باهام همراهی کنه و اگه یوقت اون شخص حوصله نداشت چی؟ پس یجورایی با فقط ویس فرستادن برای اکانت دیگه م و حرف زدن با خودم، دارم از خودم محافظت میکنم! شاید. شایدم احساسات گذرایین اینا و تموم شدن به زودی.. به هرحال یه حرکتی براش خواهم زد.
