فکر کنم یه جایی رو اشتباه متوجه شدم. اون سفر جزو خواسته ها و هدف های منه. اینکه بخوام بهش شک کنم باعث این حس الانم میشه. پرسیدم که میتونم بدون وجود اون سفر هم حس خوبی داشته باشم؟ و میدونی اینجا مث این میمونه که بگم میتونم بدون ارزو و خواسته ای بازم خوشحال باشم؟ پس منطقی نیست. سوالم درست نبود. حال و احوالاتم قروقاتی شده. خدایا من همون حس فوق العاده رو میخوام.
میخواستم تو دفترم بنویسم. ولی نوشتنش اینجا دلنشین تر بنظر اومد.
این مدت خیلی تو فاز ازدواج بودم. ازدواج و بچه دار شدن و اینا.. آره. همونطور که یدونم گفت تاثیر دوستامه! که من مطمئن نبودم درمورد این قضیه. اما الان مطمئنم. چونکه تمام دوستای من، ینی ۹۰ درصدشون، ازدواج کردن و بچه دارن! و وقتایی که من هوس دیدن دوستامو داشتم و میرفتم و میدیدمشون، جو زیاد دلنشین نبود. تفاوت فاز اونا خیلی با من زیاده. از همه نظر. و اینکه اونا شوهر دارن. و هرجا حتا دیدن دوستای دیگشون هم، با شوهراشون میرن. پس من نمیتونم تو جمعشون باشم. این یکی از دلایل ازدواجی شدنم بود احتمالا. و شایدم قطعا. بعد ازون، دوستای صمیمی ترم که تازه بچه دار شدن و بیشتر میدیدمشون. آخه نمیدونی دیدن اون عروسکا تو بغل مامانشون چقد قشنگه. و اینکه بچه های کوچولو خیلی دلنشین و دوستداشتنین. و این دومین دلیل ازدواجی بودن و بچه خواستنم بود! اوکی. اینجایی که من هستم همه خیلی عجله دارن و تو سن پایین ازدواج میکنن و تو سن پایین هم بچه دار میشن. ولی میدونی فاطمه؟ منو تو از اولش فرق داشتیم! یادته حتی میگفتی، من جای اشتباهی به دنیا اومدم؟ چون کاملا این حسو داشتی که نمیتونی با فرهنگ و رسم و رسومات اینجا کنار بیای! باشه فاطمه میدونم که ممکنه خیلیای دیگه هم اینطوری باشن ولی الان فقط منو تو مهمیم. چون اون خیلیای دیگه رو نمیشناسی. پس برگرد پیش من. پس میدونیم که ازدواجی بودن و بچه خواستن، بخاطر فضای اطرافت در تو شکل گرفته.. وگرنه تو هنوزم همون فاطمه ای. فاطمه ی عزیز من. همون فاطمه ای که دوست داره خیلی چیزهارو تجربه کنه. دوست نداره زود و بدون وجود یه حس دو طرفه ازدواج کنه. تو هنوزم همون فاطمه ای. فاطمه ای که خیلی رنگی رنگیه و هنوزم که هنوزه احساس بزرگسالی نداره. آره عزیزم اصلا تو، احساساتت و عواطفت خیلی از سنت کوچیکترن. و قرار نیس هرکاری رو که اکثریت انجام دادن، انجام بدی. میدونی چه تصمیمی برات گرفتم؟ اینکه دیگه به ازدواج و بچه دار شدن فکر نکنیم. اینکه تمرکز کنیم روی شناخت بیشتر خودمون و روی بقیه ی هدفامون مخصوصا ثروتمند شدن. و میدونی که منظورم از ثروتمند شدن، فقط پول نیست. من یه ذهن ثروتمند ازت میخوام. ثروتمند از مهربونی، عشق، احساسات، حس و حال خوب و پذیرنده، دوستدار و دوستداشتنی، و در کنار همه‌ی اینها پول.
قبل خواب به وجوه مثبت اطرافت توجه کن.
نرمی پتو
گرمی خونه
سقف بالا سرم
سلامتی
نرمی تشک
هوای خوب
...
بعد به خودت بگو من امشب خوب میخوابم. خواب های خوب میبینم. خواب های هدایت گر میبینم. و سر حال از خواب بیدار میشم.
این کار رو آگاهانه و با گفتن انجام بده. وقتی هم از خواب بیدار شدی پنج دقیقه به خودت وقت بده، سپاسگزاری کن و منتظر معجزه باش، منتظر اتفاقای خوب باش، از خداوند سپاسگزاری کن که یه روز دیگه بهت هدیه داده.
اینا ممکنه برای بعضی ها خنده دار باشه.. و این نباید منو اذیت کنه. به هر حال اینا واقعیه و واقعا کار میکنه؛ حداقل برای من.. و برای هرکسی قبولشون کنه. و اگه کسی به اینا میخنده و میگه که کسشرن؛ اوکی دقیقا برای اون همینطوریه. فقط باید برای خودم خوشحال باشم که میتونم این قوانین رو درک کنم و انجامش بدم. این خیلی ارزشمنده.
پس.. فاطمه‌ی عزیزم ناراحت نشو درموردش.
خدایا ازت میخوام انسان هایی رو وارد زندگیم کنی که با من هم‌مسیر باشن:)
اولین روز سال جدیده. روزه دارم. حموم نرفتم. هفت سین نچیدم. چون ماه رمضونه و میدونستم تا شب جایی نمیریم، همه ی کارارو گذاشتم برا امروز.. ولی الانم گشنمه و حال ندارم کاری انجام بدم. باید حالم خیلی بهتر ازین حرفا باشه. ولی احساس کمبود دارم. کد های خراب ذهنمو باید پیدا کنم و از نو بنویسم.
باید یکاری برای خودم بکنم. ولی نمیدونم چکاری..
کمرم درد داره.. فکر کردم کیفم که همه ی کارتا و مدارکم اون تو بوده گم شده. پیگمی پیام نداد. هیچی نگف. من زیادی منتظرم. کیفم پیدا شد ولی حس منفی و نگرانی گم شدنش مونده. برای کمرم نگرانم. خون سیاوشان نداشت عطاری. چسب حرارتیامون کمه. فردا دوشنبه‌ست و من هنو نمیدونم قراره چیکار کنم. همین ندونستن چیکار کردن خیلی رو مخمه
